Het leven hier

Hallo beste mensen,

Daar zijn we weer! Hier gaat alles erg goed en leuk. We zijn al aardig ingeburgerd hier. Ha, voor je het weet heb je hier ook weer een leven! Zo hebben we vorig weekend een personeelsfeestje gehad bij Evert en Carla samen met zo'n 15 man (merendeel Javaans) personeel. Ze hebben een groot huis waar we binnen konden dansen en buiten konden eten. Ze kijken uit over een meer waar je in het ligt van de zaklantaarns de rode ogen van de Kaaimannen (krokodilletjes) kunt zien!
Een van de collega's heeft ons daar uitgelegd hoe het zit met stadscreolen en boscreolen. De stadscreolen zijn over het algemeen blanker omdat daar blank bloed van de plantage eigenaren door heen zit. De boscreolen of marrons zijn gevluchte slaven die nu in stammen in het bos (jungle) wonen. Dat zijn echt hele mooie afrikanen. Sterk, groot en slank. Een daarvan is meneer Ansou, onze collega, een echte Aucaner (een bepaalde stam) Je schat hem zo'n 40 jaar maar hij is 52 heeft ongeveer(!) 16 kinderen en kan swingen als de beste. Daar heb ik dan ook mee staan dansen waarbij de rest van de collega's giechelend toekeken en schoorvoetend mee kwamen doen.
Die zaterdag zijn we met onze nieuwe vrienden van de Blues bar in 4 jeeps naar het binnenland gereden. Over stoffige rode zandwegen kom je dan plaatjes als Berlijn (8 hutjes) en Lelydorp tegen...Daar in Sabana park stonden bij een kreek een paar hutten (daken op palen) waar we een kampje hebben gemaakt. Vuurtje maken, rooster erop,kip erop, koelboxen met vlees en drank, hangmatten tussen de palmbomen en klaar! Wat leuk was dat! Slapen onder de sterren in een hangmat, zwemmen in de kreek (waarvan het water koffiekleurig was, iets minder) en luieren, heel veel luieren.
Dat is nog best wel een kunst als je redelijk druk en actief bent maar we krijgen het al aardig onder de duim. Je moet ook wel. Je kunt echt niks tussen twee en vier. Dat is wel een nadeel, je bent gewoon helemaal lamgeslagen door de hitte dus we hebben ons ritme volledig aangepast aan het klimaat. Om half zeven opstaan, werken van 8 uur tot 1 uur. Met de ge-aircode (hoera) gedetineerden bus naar huis. Boodschappen doen, douchen, slapen en dan meestal de stad in om te eten.'S avonds op de veranda spelletjes doen, werken en lezen in de hangmat.
Met het werk gaat het erg goed. We hebben de plantagewoning helemaal getekend, een nieuw ontwerp gemaakt en zijn nu bezig met een directiebegroting voor de renovatie en nieuwbouw. We hebben gesprekken gehad met aannemers, een constructeur, een organisatiebureau voor congressen. Het kan echt een supermooi exclusief congresgebouw worden waar veel vraag naar is maar de bouwwerkzaamheden moeten wel binnen een ton blijven!!! 21 november gaan we de plannen presenteren aan het bestuur van het museum. De plannen spreken bij iedereen in iedergeval erg tot de verbeelding dus we zullen zien,
Alle goeds, liefs en de hartelijke groeten.
Paul en Marjon

Voor de site van UNESCO werelderfgoed, Parabaribo houden we ook een weblog bij, zie hier:

http://www.cityofparamaribo.nl/read/WeblogMarjonenPaul?submenu=14731