Vanuit Switie Sranan

Beste mensen,

Vanuit en warm en zonnig Suriname schrijven wij jullie weer een stukje over onze belevenissen alhier.
Evert (directeur museum) zei vandaag dat het lijkt of wij een jaar in drie maanden proberen te stoppen en dat is ook wel een beetje zo… Zo veel te doen en te beleven!
Met het werk gaat het goed. Vandaag hebben we onze plannen gepresenteerd bij de Nederlandse ambassade vanwaar het doorgestuurd wordt naar ministerie van buitenlandse zaken. Ook hier waren ze erg enthousiast over de voorgestelde plannen en mogen we nog steeds de ton hiervoor gebruiken. We hebben alle tekeningen inclusief details gemaakt, een werkomschrijving/ bestek gemaakt, een directiebegroting opgesteld en deze week gaan we vier aannemers uitnodigen om de plannen te presenteren en een aanwijzing op de bouw te doen. Zij krijgen dan de tekeningen en de werkomschrijving waarmee ze een prijs kunnen maken. Hopelijk krijgen we dan in januari 4 prijzen die niet te veel van elkaar verschillen (haha welkom in de ideale wereld) en kunnen we een keus maken voor een aannemer. Maar hier geldt niet; wie de laagste bieding heeft krijgt het werk. Politieke belangen spelen een grotere rol…
We merken wat dat betreft dat we al heel veel van het land, de gebruiken en de mensen hier hebben geleerd. Dat maakt het om hier wonen ontzettend interessant. Het is een beetje triest maar het grootste deel van de bevolking heeft geen geld om uit te gaan. Degene die dat wel hebben zijn meteen degene die het bepalen (en vaak ook blank) En daar begeef je je al snel in als je hier een tijdje bent. En zo hoor je van veel verschillende en interessante mensen hoe het hier reilt en zeilt, wat de toekomstige plannen zijn en hoe beslissingen worden genomen. Wat dat betreft is het echt een klein dorp. Zeg maar Siddeburen haha.

Vorige week zijn we via de zwager van de onderdirecteur uitgenodigd om bij een Djeran Kepan aanwezig te zijn, een traditionele Javaanse paardendans waarbij de dansers in trance gaan… Het werd gefilmd door een Amerikaans reisprogramma maar verder waren er geen toeristen. Na een dans en een rookoffer komen de mannen in trance en krijgen dan de geesten van dieren in zich. Omdat ze van te voren moeten vasten zijn de dieren hongerig dus toen ze een jaguar waren verslonden ze met huid en haar een levende kip! Bleeeh. Ook het met hun tanden pellen van een kokosnoot als ze apen zijn was erg indrukwekkend. Dat doe je ze niet na! Ze voeren de shows op bij bruiloften en verjaardagen en of het nou een act is of dat ze echt in trance zijn geen idee. Ik vond het wel erg bizar allemaal

Met Lizzy (van de ambassade) en haar vriend Arthur zijn we een dagje wezen varen naar Braamspunt, waar de Surinamerivier in de zee uitmondt. Onderweg daar naartoe hebben we heel veel dolfijnen gespot die komen ‘spelen’ in de baai. Lekker om even bij de zee te zijn en lekker te zwemmen. Dan is het zo’n vakantie hier…

Ook hebben we Esther, een van de kandidaten die meedeed aan Business Idols geholpen om haar plan (een hotel met een opleidingstraject voor o.a schooldrop-outs) te helpen haar plan te visualiseren. We hadden snel wat gebouwtjes neergezet in Sketch up, boompjes erbij, mensen erbij en klaar. We zijn bij de show die live werd uitgezonden aanwezig geweest een onze beelden kwamen uitgebreid op tv! En ze is nog tweede geworden ook! Ze heeft gevraagd of we haar mee willen helpen het plan op poten te zetten en ook daar zijn we nu mee bezig…
Afgelopen zaterdag hebben we meegedaan met een autocross rally waarbij je aan de hand van opdrachten binnen een bepaalde tijd een parcours moet afleggen. Zeg maar een speurtoch op 4 wielen. Met een dikke jeep scheurden we met z’n drieën door de bush om vervolgens als een van de laatste te eindigen… Wel erg tof.

Zondag zijn we met een groep naar Berg en Dal gegaan, een oude plantage in het binnenland waar voornamelijk naar goud werd gezocht. Het is nu een adventure park waar we even flink aan onze ietwat verslapte spiertjes hebben gewerkt. Zo hadden ze 10 platformen hoog in de bomen gebouwd en daartussen kabels gespannen. Met een tuigje werd je daar aangehangen en roetsj, zo was je aan de overkant! Erg gaaf en ook best spannend, vooral over de rivier als je een afstand van 170 meter aflegt!
En of dat nog niet actief genoeg was gaan we morgen met een groep van 10 mensen een hike maken van 5 dagen. We lopen door het oerwoud langs de rivier van dorp naar dorp. Elke dag zo’n 12 km wat op zich niet veel lijkt maar bedenk 38 graden,super vochtig en hoog gras dan wordt het best pittig. Het is de eerste keer dat dit gebeurt want het pad is nog maar net open gekapt. Het lijkt me erg leuk want we komen in dorpjes waar niet veel mensen komen en er gaan veel mensen mee die we kennen dus dat wordt wel gezellig! En natuurlijk is ontspanning het fijnst na inspanning! Of we het eindpunt halen en niet worden overvallen door Indianen (hihi) lees je de volgende keer!
Doei doei
Liefs Marjon en Paul