In de rimboe en op het podium

Hallo iedereen!

We hebben weer een hoop te vertellen maar ik zal proberen het kort te houden (hmm…) We hebben twee hoogtepunten meegemaakt; Het bezoek van mijn ouders en daarbij het tripje naar de diepe binnenlanden van Suriname en de presentatie voor de directie van het openluchtmuseum.
Allereerst de trip naar Kosindo. Vrijdag vertrokken we met z’n vieren in een piepklein vliegtuigje en na ongeveer een uur vliegen over bossen rivieren en meren landden we nogal ruig in Kajana. We werden warm welkom geheten door Njanjaman de eigenaar van de huisjes en tegelijk ook het dorpshoofd, de man van vele vrouwen en de vader van nog veeeel meer kinderen (ca 25?!)… We kregen een 2 pers. hutje met douche en toilet (incl kakkerlak en spin hihi) aan de rivier. Aangezien er geen auto’s waren (die er in Paramaribo soms te veel zijn…) en we een lekkere hangmat voor ons huisje hadden was het een heerlijk relaxed plekje. Lekker zwemmen in de rivier, super lekker en gezond eten (hoe doen ze het?) met brood wat ter plekke gebakken werd en een heuse roomservice dat bestond uit koffie en thee voor de hut om 7 uur. Binnen no time stonden een hele groep kids om ons hutje. Super lieve kindertjes waar we erg veel lol om en mee hebben gehad.
Aangezien de rivier een belangrijke rol in het leven daar inneemt kregen we een aardig beeld van de dagelijkse gang van zaken. Zo kwamen de vrouwen er kleren wassen, eten bereiden, vis vangen en zelf een bad nemen. Ook hebben we uitgebreid het dorp bekeken met piepkleine mooi versierde hutjes om te koken en om te slapen. De meeste mensen hebben een eigen kostgrondje waar ze groente en fruit verbouwen.
Paul en ik hebben een flinke tocht door het oerwoud gemaakt om na twee uur de Okobergi te beklimmen. Met een temperatuur van 38 graden en luchtvochtigheid van 98% een vulkanische gesteente beklimmen gaat je niet in de kouwe kleren zitten haha. Maar het uitzicht was geweldig. En een schooljuf uit het dorp deed het op slippers met een orichinese Prada tas dus waar hebben we het over…
Het varen op de rivier met de korjaal (een uitgeholde boomstam) was ook fantastisch. Naar stroomversnellingen waar we lekker konden zwemmen en dwars door de jungle met langs de kant zwaaiende kinderen en vrouwen. Echt heel bijzonder.
’S Avonds gingen met z’n vieren kaarten tot het licht uitging. Mam wilde nog even kijken hoe een Panji (soort doek) haar stond. Toen ze hem had omgeslagen voelde ze iets kriebelen en zat er een mega schorpioen (ook nog zwart=supergiftig) op haar rug!!! Pap sloeg hem vervolgens op Paul z’n been waarna de paniek compleet was. Gelukkig heeft ie niet gebeten. De laatste avond werd er gedanst door vrouwen uit het dorp. Paul was de favoriet en werd meteen door de dames meegetrokken en omsingeld… Vond ik erg grappig, Paul iets minder…
Na een vlucht met vier tussen stoppen kwamen we maandag middag weer terug in Paramaribo waar een drukke week op ons wachtte. Vrijdag stond er een bestuursvergadering gepland van de stichting waar onze plannen voor de renovatie van de plantagewoning gepresenteerd zouden worden. Het was een formele aangelegenheid waar bestuursleden voor waren ingevlogen dus we wilden goed voor de dag komen. En dat is gelukt! We hadden 6 A0 panelen compleet met gevels, plattegronden, doorsnedes en 3d beelden van zowel de bestaande situatie als ons nieuwe voorstel. Daarbij hadden we een werkomschrijving en begroting van 10 A4 tjes gemaakt We zitten met de directiebegroting iets boven het budget maar e.e.a hangt ook af van lopende offertes en waar we de inventaris vandaan gaan halen. Maar we weten pas echt wat het kost als we de aanbiedingen van de aannemers binnen hebben. Wellicht hebben we het te ruim ingeschat.
Het bestuur (ca 7 pers) was zeer onder de indruk van ons voorstel en gedane werkzaamheden (binnen 6 weken!!) We kregen dan ook mandaat om de werkzaamheden voort te zetten. Van Jaap (Hulscher, stadsherstel) kregen we het goede nieuws dat onze tickets worden gesponsord door het Prins Bernhardfonds!
Het plan is om de voorstellen te presenteren voor de pers en het gaat naar Nederland (ministerie buitenlandse zaken) voor goedkeuring. We gaan de tekeningen en het bestek nog verder uitwerken zodat we daarmee een aanbesteding kunnen doen. Daarnaast hebben we ook nog een paar andere leuke opdrachten waaronder het ontwerpen van een uitkijktoren, een klaslokaal en een crèche annex kantoor(voor in Kosindo) Tel daarbij op het borrelen, uit eten gaan, boeken lezen, relaxen in de hangmat en Suriname bekijken dan hebben we nog genoeg te doen voor de komende vijf weken!!
Tot snel!
Liefs en Groeten,
Marjon en Paul